The Angel..!
คุณรู้จักนางฟ้าไหม?
“คุณคะ” ทำไมต้องเรียก แอร์ฯ พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินหญิงว่า “นางฟ้า” ถึงขนาดเอาไปตั้งชื่อละครทีเดียว แล้วไหง สจ๊วตหรือพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินชาย ถึงไม่เรียกว่า “เทวดา” บ้างหล่ะ???
วันนี้ จะมาขอเล่าสู่กันฟังเกี่ยวกับ… อาชีพ “นางฟ้า + เทวดา” เค้าว่ากันว่า พวกเราเหล่าพนักงานต้อนรับ (เหมือนได้เป็นแล้ว ^^) แต่งตัวภูมิฐาน การศึกษาสูง พูดอังกฤษเก่ง ได้ท่องเที่ยวไปมารอบโลก ทำงานสบ๊าย สบาย และได้เงินก็ง่าย (เยอะด้วย) แต่ใครจะรู้หล่ะว่า พวกเราคือ “คนทำธรรมดา” ที่ทำงานขายแรงงานแลกเงินเหมือนกับอาชีพอื่นๆ นั่นเอง เพียงแต่สถานที่ทำงานของเรามันอยู่บนที่สูงเหนือเมฆไปหน่อยเท่านั้น
มุมมองที่คนทั่วๆ ไปต่ออาชีพนางฟ้าและเทวดา คือ
แต่งตัวภูมิฐาน (รักษาภาพลักษณ์)
การศึกษาสูง (ก็ปริญญาตรีเหมือนกัน)
พูดอังกฤษเก่ง (อาศัยครูพักลักจำ)
ได้เที่ยวรอบโลก (ลุ้นแทบตายกว่าจะได้บินยุโรป)
ทำงานสบาย (ยืนตลอด แทบไม่ได้นั่ง นอนก็ไม่เป็นเวลา ฯลฯ)
ได้เงินง่าย (ใช่ที่ไหนหล่ะ!!!)
จนกลายเป็นว่า บางคนกลับมองว่า งานของพวกเรามันก็แค่ “คนใช้ลอยฟ้า” ช่างคิดจริงๆ อันที่จริงแล้วมันก็ไม่ได้ต่างจากการเป็นคนรับใช้หรอก ผู้โดยสารอยากได้อะไร ก็ไปหามาให้ เสิร์ฟข้าว เสิร์ฟน้ำ เก็บของ ทำความสะอาด รวมถึงขัดห้องน้ำที่คุณๆ เข้าไปใช้!!!
แต่เดี๋ยวก่อน พวกเราไม่ได้เป็นแค่คนใช้ลอยฟ้านะ เพราะ พวกเรามีหน้าที่หลักที่สำคัญกว่า การที่เราต้องเสิร์ฟข้าวและน้ำให้คุณอีก นั่นคือ “การดูแลความปลอดภัย และสวัสดิภาพของคุณทุกคนบนเครื่อง”
กว่าครึ่งหนึ่งของการฝึก คือ การฝึกด้านความปลอดภัย ซ้อมแล้วนับร้อย นับพันเที่ยว บนเครื่อง เราต้องสาธิตวิธีการ และเตรียมรับมือกับเหตุการณ์ที่อาจเกิดบนเครื่องได้ เราต้องพูดแล้ว พูดอีกว่า งดใช้อุปกรณ์สื่อสาร รัดเข็มขัด ไม่ใช่เพื่ออะไร ก็เพื่อความปลอดภัยของคุณๆ นั่นเอง
ถ้าคุณยังดูถูกอาชีพนี้ล่ะก็ ถ้ามีเรื่องบนเครื่อง แน่จริง อย่าเรียกหาแอร์กับสจ๊วตก็แล้วกัน!!!
อีกคำพูดนึงที่ฟังแล้วรู้สึกว่า อืม… เนี่ยแหละความหมายของการเป็นแอร์และสจ๊วต นั่นคือ “เราเป็นเสมือนทูตของประเทศ เป็นปราการด่านแรก ที่จะได้ทำหน้าที่ต้อนรับนักท่องเที่ยว และสร้างความประทับใจแรกให้เกิดขึ้น” นี่ไง เรียนไออาร์มา เพื่อมาเป็นทูต ^^
หรือคุณคิดว่าไม่จริง ระยะเวลากว่า 8 ถึง 16 ชั่วโมงที่นักท่องเที่ยวกำลังเดินทาง คนไทยคนแรกที่พบเจอในระหว่างการเดินทางครั้งนี้ คือพวกเรา พนักงานต้อนรับ ต้อนรับด้วยวัฒนธรรมไทย ต้อนรับด้วยความเป็นไทย และรอยยิ้มจากใจ เพราะฉะนั้นแล้ว มันจึงเป็นเหตุผลที่ว่า ทำไมเราจึงต้องถูกคัดเลือกมาอย่างดี
บทสรุปก็คือ
แอร์และสจ๊วต ไม่ใช่อาชีพกระจอกอย่างที่คุณๆ เคยคิดหรอก
และผมเองจะพิสูจน์ให้เห็นว่าอาชีพนี้ เป็นอาชีพที่ผมรัก และผมต้องเป็นสจ๊วตให้ได้!!!
ช่วงที่ผ่านมา จากที่ “อิน” ในการบินไทย (TG) มากกกก… พอถูกเป่าหูด้วยเงินเดือนและโบนัส และความปลอดภัยและสวัสดิการ และบลา บลา … ทำให้เห็นว่า ผมไปบิน เอมิเรตส์ ดีกว่า… 555
ประกอบกับภาวะเศรษฐกิจที่ย่ำแย่เหลือเกิน เลยทำให้สายการบินปลอดต้นทุนน้ำมัน อย่างเอมิเรตส์และกาตาร์ น่าสนใจกว่าการบินไทยล้านเท่า
เอาเถอะ แล้วแต่ฟ้าลิขิต จะได้บินที่ไหนก็แล้วแต่ เพราะยังไง ผมก็จะเป็น สจ๊วต ที่ดีและเก่งให้ได้ ^^
About Post Author
