ไม่ทันไรก็มาถึงช่วงกลางภาคเรียนแล้ว เห็นบรรดารุ่นน้องหลายคนไปรับเลี้ยงอำลามุทิตาจิต นับวันถอยหลังออกไปอยู่บ้าน บ้างก็เลี้ยงหลาน เลี้ยงหมา ท่องเที่ยวไม่ต้องห่วงวันทำงานลงเวลาแปดโมงเช้าอีก ก็ยินดีด้วยนะกับการมาเป็นราษฎรเต็มขั้นเสียที มีบางคนถามว่า "เหงาไหม?" ไม่หรอกมันขึ้นอยู่ที่คนๆ นั้นว่ามีกิจกรรมในชีวิตอย่างไรมากกว่า ส่วนใหญ่จะบอกว่าโล่ง ได้ทิ้งภาระที่ไม่รู้จักจบสิ้นเสียที (งานหลายเจ้าหลายนาย) สบายๆ กันดีกว่านะ...